Een villa met een lach en een traan

De statige villa loop ik onwennig binnen.

Binnen is er echter een warm en gastvrij onthaal. De kamers zijn gezellig. Ik zie uitnodigende banken met kussens, rode stoelen, kleurrijke schilderijen en accessoires. De kaarsjes branden. Rust, midden in de stad. 

In deze kamers komen echter heftige emoties los, wordt mij verteld. Hier wordt gehuild, gezwegen en geschreeuwd. Want kanker raakt. 

Het doorkruist je dagelijkse gang van zaken, je werk, het gezinsleven, jouw sociale contacten en ontspanning. Deze villa, het Toon Hermans (inloop)Huis is er voor diegene die door kanker geraakt wordt. Op welke manier dan ook.

Alles mag, niets moet
Het meisje zonder vader, een jonge moeder met een ziek kind, een vrouw die rouwt om haar vriendin, een zus die haar broer opvangt. Angst, pijn, verdriet, zorgen en twijfels. Hier vind je een luisterend oor, een arm om je heen, een gesprek met een lotgenoot. Je kunt hier samen praten, koffie drinken, gaan wandelen, schilderen, koken en samen aan tafel zitten. Alles mag, niets moet.
Onmisbaar, zo blijkt als de mensen eenmaal over de drempel van de statige villa heen stappen.

Drempel
Een drempel die Toon Hermans in eigen persoon graag had weggepraat en weggelachen. Ik help je, kom gewoon binnen. In het huis kun je kracht verzamelen, eigen kracht, omdat het leven verder gaat. 

Het Toon Hermans Huis zorgt voor jou en mij. Wij worden namelijk vroeg of laat allemaal door kanker geraakt. Als je hier bent, komt het heel dichtbij. Heftig.

Oneindige drive
Naast een luisterend oor en begeleiding, organiseert de groep van ca. 45 vrijwilligers een scala aan activiteiten, zoals muzikale middagen, lotgenotenbijeenkomsten, schrijf-, schilder- en kookworkshops. Regelmatig worden deskundigen uitgenodigd.
Het noemen van alle activiteiten zou hier te ver gaan. Op papier lijkt dit namelijk niet meer dan een rijtje. Je kunt je voorstellen dat er veel werk verzet wordt. De drive van de vrijwilligers lijkt onstuitbaar. 

Ik vind het indrukwekkend en ben er stil van.

Altijd weer die centen
Het moeilijke gedeelte is de financiering van het inloophuis. Subsidies zijn er nauwelijks en het aantal vaste donateurs is door de crisis afgenomen. Iedereen die betrokken is, de huismeester, gastvrouw, PR-bureau, administratie, masseuse en psychosociale begeleiders, werken nagenoeg om niet. Vanwege hun overtuiging, hun maatschappelijke betrokkenheid of ze zijn in het verleden geraakt door kanker. Zij dragen allemaal hun steen(tje) bij. 

Er is echter meer nodig. Het vragen om donaties, om handjes en het werven van ambassadeurs, zijn dagelijks terugkerende items en enorm belastend.

Zichtbaar

Als communicatievrouw vraag ik natuurlijk of zij denken voldoende zichtbaar te zijn.
De ‘zichtbaarheid’ van de stichting is er in hun ogen overduidelijk; website, folders, nieuwsbrief, social media, collectes, banners en activiteiten. Wafels bakken tijdens de Sint Joep Jaarmarkt en het uitdelen van rozen. Het Toon Hermans huis ‘haakt’ overal op in. Misschien zelfs te veel? Staan hun inspanningen en tijd wel in verhouding tot de opbrengsten? 

Netvlies
In ieder geval is de erkenning van hun werk nog onvoldoende. Het Toon Hermans Huis, de informele schakel in de zorgketen, moet op het netvlies komen van de eerstelijnszorg, van het KWF, van de maatschappij, van jou en mij. Er is geen budget en geen mankracht voor meeslepende acties zoals Serious Request, Sta op voor Kanker of Alpe d’huzes.
Het Toon Hermans huis verlangt stiekem wel naar zo’n hele grote sponsoractie. Dat zou betekenen dat zij een hele tijd zonder financiële zorgen zouden zijn. Concentreren op datgene waar ze goed in zijn; aandacht geven in welke vorm dan ook aan de medemens die geraakt wordt door kanker.

Klein maar fijn
De opbrengst van de kerstveiling van SATIJNplus Architecten is geschonken aan het Toon Hermans Huis. Een aangename, onverwachte verrassing voor het team. De donatie is misschien een druppel op een gloeiende plaat. Maar een welkome druppel, daarvan hebben zij mij overtuigd.

Zou jij, je bedrijf of vereniging ook willen zorgen voor ‘welkome druppels’?
Neem eens contact op met directeur Nellie Poiesz. Zij zal je net als ik, met alle plezier welkom heten in de statige villa, het gastvrije inloophuis.

Of neem een kijkje op de website van het Toon Hermans Huis Sittard.

Mooi initiatief in het kader van de Wereldkankerdag.

Lilian Zeekaf

Marketing & Communicatie

SATIJNplus Architecten

Benut de gebouwde omgeving. Simpel en doeltreffend.

Het is een publiek geheim; de unieke en zorgvuldig opgebouwde Nederlandse zorgstaat, verkeert in de gevarenzone.

Koester ons zorgsysteem

Binnen onze beschaafde wereld is het ontoelaatbaar dit verworven recht op grond van financiële redenen structureel aan te tasten. Ons systeem is namelijk wel degelijk te handhaven, maar dan zal er nadrukkelijk een mentaliteitsverandering moeten worden ontwikkeld. Nog meer uitgaven in de zorg lijkt onverantwoord.
De kosten zijn nu al verhoudingsgewijs te hoog en dat terwijl de na-oorlogse geboorte piek oftewel de verouderingsgraad met de daaraan gerelateerde culminerende zorgvraag er nog aan staat te komen.

Mentaliteitsverandering

Er zijn slechts een beperkt aantal te benutten mogelijkheden welke tot handhaving van ons systeem kunnen leiden, zonder directe invloed op de kosten uit te oefenen.

Dit betekent dat wij een aantal inzichten moeten wijzigen.

De adaptatie zal bij de na-oorlogse generatie moeten beginnen. Zij zullen voor een belangrijk deel verantwoordelijk worden voor een toenemende zorgvraag en mogen derhalve in staat geacht worden solidair te zijn aan de bijdrage tot een oplossing.

Zij hebben weinig tegenslag gekend, geprofiteerd van een alsmaar groeiende welvaart en zijn op oudere leeftijd vitaler, vermogender en zelfstandiger dan voorgaande generaties.

Leren omgaan met tekortkomingen
Het lijkt logisch dat zowel het verwachtingspatroon als inspanningsverplichtingen aanpassingen behoeven. Het leren omgaan met tekortkomingen, inzetbaarheid als mantelverzorger naast de welverdiende vrijetijdsbesteding moeten in de vorm van morele verplichting als gewoonte geherintroduceerd worden.

Van zwaar tot licht of niet verzorgingsbehoevend zal qua taakinvulling deels door vrijwilligers ingevuld kunnen worden, zodat naar eigen inzicht en mogelijkheden een beperkte inzet oftewel deeltaak-baan in het verschiet ligt. 

Het houdt daarenboven de vitalen onder ons langer vitaal.

Waardering voor bestaande gebouwen

Mijns inziens zou de gebouwde omgeving hierbij een sterk ondersteunende rol moeten gaan vervullen. Het gebruik, beleving, omgeving, duurzaamheid etc, worden te weinig afzonderlijk beoordeeld maar teveel in totaliteit beoordeeld. Naast materiaalkeuzes, afwerkingen, uitvoering, kortom de outillage, beschikt ook het casco van gebouwen een grote mate aan waarderings-diversiteit.

Hier liggen nog veel onbenutte mogelijkheden om aansluiting te vinden op alsmaar minder voorspelbare en sneller muterende behoeften.  

Ombouwbaarheid: zorgappartement van 50 m2 naar:

 

regulier appartement van 100 m2 = flexibiliteit

Simpel en doeltreffend

Onze ervaring geeft aan dat met een aantal eenvoudige ingrepen en met name binnen bestaande complexen en situaties, het wooncomfort dergelijke trends beter kan blijven volgen en beantwoorden. Aspecten zoals een waardevolle omgeving, uitstraling of bereikbaarheid blijven intact en leveren op die wijze eveneens een hoge bijdrage aan het duurzaamheidsgehalte zowel in emotionele als financieel economische zin. 

Ir. Leo Petit

architect | specialisatie wonen & zorg

Een halve eeuw

Dieudonné Akkermans

Als burgemeester van de gemeente Eijsden-Margraten ben ik ‘apetrots’ op het Huis van de Burger. ‘Het Witte Huis in het Heuvelland’, een knipoog naar de locatie aan het Amerikaplein en de nimmer aflatende Amerikaanse connectie die het dorp Margraten heeft met de Verenigde Staten door de Amerikaanse ere-begraafplaats.

Huis van de Burger
Het ‘Huis van de Burger’ heeft een prominente plek in de kern van Margraten en is goed toegankelijk en bereikbaar voor onze burger. Een grote hal met de ontvangst van een gastvrouw maakt dat de burger zich al direct welkom voelt. Een kopje koffie aan een degelijke houten tafel met hergebruikte stoelen, iets te lezen en informatie van de tv-schermen maken het geheel compleet!

Open en transparant

Met haar glazen gevels is het ‘Huis voor de Burger’ open en transparant. Oud- en nieuwbouw zijn samengevoegd en vormen één integrale uitstraling. Ook is in het ‘Huis van de Burger’ aandacht besteed aan de energie- en comfortlabel.

Verder is er een knipoog naar aardse materialen gemaakt, waarin de bosrijke omgeving, evenals het hardsteen en mergel op een of andere manier tot uiting komt in het gebouw. Mergel was al een centraal thema in het oude gemeentehuis van Margraten. Daar is nu het hardsteen, als verwijzing naar de geschiedenis van de vuursteenkloppers, aan toegevoegd.

Schot in de roos

Er is ook veel gerecycled. Er is niet alleen materiaal van het oude gemeentehuis in de bouw van het nieuwe bestuurscentrum gebruikt. Ook bij de inrichting zijn duurzaamheid en hergebruik van materiaal belangrijke elementen. Bestaand meubilair is opnieuw gebruikt of meubilair is van marktplaats gekocht. De SATIJNplus architecten had daar ideeën bij en wij voelden ons goed bij die filosofie. Een schot in de roos!

Chapeau

Een chapeau voor SATIJNplus die erin geslaagd is het ‘Huis van de Burger’ niet alleen van buiten, maar ook van binnen een fantastische uitstraling te geven. Een ‘Huis’ waarin het goed toeven is.  

De reacties die ik bij de officiële opening en de open dag van de burgers en bezoekers mocht ontvangen waren hartverwarmend. Het gevoel dat ik samen met de raad, het college en de medewerkers heb werd bevestigd. SATIJNplus heeft het ‘gemeentehuis een open, transparant en daarmee een drempelverlagend karakter voor onze burgers gegeven, een echt ‘Huis voor de Burger. Met dit gemeentehuis is onze visie is werkelijkheid geworden. 

Proficiat SATIJNplus met dit geweldige jubileum. Ik wens u allen veel succes voor de toekomst!

Dieudonné Akkermans

Burgemeester Eijsden-Margraten

Architecten werken aan de toekomst

"De jeugd heeft de toekomst", dat is een gevleugelde uitspraak.

Maar welke toekomst hebben architecten in opleiding?

Leroy Merks en Roel Derkx kozen tijdens hun opleiding aan de ZUYD Hogeschool voor de opleiding van Bachelor Built Environment voor het uitstroomprofiel architectuur. Voor hen was het duidelijk dat ze architect wilden worden.

Tijdens het afstuderen maakten ze hun ambities al waar door een winnend ontwerp te maken voor de ‘Wijk van Morgen’ op het grensoverschrijdende Avantis-terrein. Het ontwerp kreeg de veelbelovende naam ‘ECOnnect, de verbinding met de natuur’.

Werkervaringsplek

SATIJNplus draagt graag haar steentje bij aan de opleiding van de studenten. ZUYD Hogeschool bijvoorbeeld, kan al 50 jaar rekenen op een professionele begeleiding van de studenten tijdens hun stageperiode. Ondanks de crisis en het afnemend aantal opdrachten, weten we nog steeds een weg te vinden voor de nodige ondersteuning van de architecten in opleiding. We creëren ieder half jaar ruimte voor een werkervaringsplek.

Impuls

Roel Derkx heeft die kans ook genomen en het project ECOnnect onder onze begeleiding technisch verder uitgewerkt. Een win-win situatie voor beide partijen. Roel heeft ruime werkervaring opgedaan en SATIJNplus heeft zijn aandacht nog meer gefocust op die "connectie met de natuur". Het duurzaam bouwen heeft reeds jaren de aandacht, maar kreeg door deze betrokkenheid een extra impuls.

Uitdaging

Onze medewerkers werden uitgedaagd om nieuwe bouwsystemen te ontdekken of te ontwikkelen. Daarnaast werden ze extra aangesproken op hun materialenkennis. In het bouwteam is de constructie en de installatietechniek tot een optimum door geëngineerd. De eisen ten aanzien van energiezuinigheid zullen door de overheid verder aangescherpt worden tot de  0-energie eis. Wij gaan die uitdaging aan.

ECOnnect

ECOnnect is het derde gebouw in ontwikkeling in de Wijk van Morgen.

Bijzonder kenmerk van dit project vormt de groene wal aan de snelwegzijde. De wal onttrekt een groot deel van het gebouw uit het zicht en vormt tevens een  geluidswal en een energiezuinige gevel.

De wal loopt door in het dak van de tweelaagse onderbouw en maakt dubbelgrondgebruik mogelijk. De begroeiing zorgt voor een waterbufferende werking, een goede isolatie en een voor een vaste natuurlijke zonwering.

Meer specifieke informatie is te vinden op de site: dewijkvanmorgen.nl

Expositie

Het gebruik van de diverse houtsoorten, de bouwmethode en de toegepaste technische installaties zullen een groot onderdeel uit maken van de expositie en een belangrijk onderdeel vormen van het te huisvesten kenniscentrum.

Welkom

Eind december 2013 hopen wij u te mogen ontvangen in dit stukje innovatie, voortkomend uit een vruchtbare samenwerking tussen overheid, onderwijs, het bedrijfsleven en particuliere participatie.

Roel en Leroy hebben zich verder ontwikkeld als architect, zij staan klaar voor de toekomst. Wij zien in onze toekomst een tweede jeugd. "De jeugd heeft immers de toekomst".

Harold Janssen
Architect

Zaken worden door mensen gedaan

Mooie herinneringen

Wim Weijnen

Mijn eerste kennismaking met bureau SATIJN gaat terug tot ruim 35 jaar geleden toen ik bij Artifort werkzaam was en wij allerlei prestigieuze projecten van meubilair voorzagen.

Als ik ver in mij geheugen graaf was het eerste project de restauratie van het oude Stadhuis van Maastricht, waar ik ook kennis gemaakt heb met Rob Brouwers.

Samen met Rob is er van dit project zelfs een fotoreportage gemaakt door de beroemde Amsterdamse interieurfotograaf Jan Versnel, iets waarmee we de hele gemeentelijke organisatie overhoop gehaald hebben, aangezien Versnel absoluut foto’s bij avondschemer wilde hebben en dus tot 10 uur ’s avonds doorgewerkt heeft!

 

Stadhuis Maastricht

Wederzijds respect

Later volgden nog vele projecten met het hele team van SATIJNplus en eigenlijk is dit contact tot mijn vertrek bij Artifort in de 90er jaren heel intensief gebleven. Dat een relatie zo lang stand kan houden heeft niet alleen met vakkennis en kwaliteit te maken, maar vooral met persoonlijke verhoudingen en wederzijds respect. Uiteindelijk worden zaken altijd door mensen gedaan!

Dat is ook de reden dat na mijn vertrek bij Artifort ook in mijn tijd bij de Provincie Limburg en de laatste 4 jaar bij de LWV de contacten altijd zijn blijven bestaan.

Kenmerkend voor SATIJNplus vind ik vooral de veelzijdigheid van het bureau, of het nu gaat om grote, dan wel kleine projecten, restauratie dan wel nieuwbouw, SATIJN heeft het allemaal in huis.

Cultureel erfgoed provincie Limburg

In de afgelopen 50 jaar kan SATIJN terugkijken op een substantiële bijdrage aan het behoud van een belangrijk stuk Cultureel erfgoed voor Limburg. Deze bijdrage gaat veel verder dan het realiseren van projecten, in al die jaren is een stuk restauratiekennis opgebouwd dat van wezenlijk belang is voor de uitstraling van onze provincie.

Gezamenlijke verantwoordelijkheid

Een van de grote uitdagingen in deze voor de bouwsector moeilijke tijden zal dan ook zijn om de kennisinfrastructuur op het terrein van cultureel erfgoed op peil te houden. Dit is niet alleen in het belang van SATIJN, maar is vooral ook een stuk collectieve verantwoordelijkheid.

Hoewel het op dit moment moeilijk is om in de glazen bol van de toekomst te kijken, weet ik een ding zeker, kwaliteit komt altijd bovendrijven!

Wim Weijnen

Directeur Limburgse Werkgevers Vereniging (LWV)

Op naar het hofleverancierschap

De beste architecten komen uit Sittard-Geleen en … Born.

SATIJNplus Architecten bestaat 50 jaar! 

Sjraar Cox

Soms lijkt het alsof ik directeur Wim Heuts ook al een halve eeuw ken; onze eerste ontmoeting dateert van decennia geleden. We zijn elkaar in de loop van de jaren in verschillende hoedanigheden tegengekomen, en vaak waren er parallellen tussen hem en mij. Zo was Wim ooit wethouder in de gemeente Valkenburg aan de Geul (overigens namens een niet nader te benoemen partij ;-), terwijl ik dezelfde functie bekleedde in de voormalige gemeente Margraten. 

Regelmatig treffen we elkaar in de stad en natuurlijk komt dan ook zijn werk ter sprake. 

Het is typerend voor SATIJNplus om steeds weer de mooiste projecten te realiseren. Als huisbaas ben ik er trots op dat al deze creativiteit tot bloei komt in Kasteel Born, en dat hier tot ver buiten de provinciegrenzen gebruik van wordt gemaakt. SATIJNplus levert opvallend en degelijk werk. 

Wat mij betreft springt een recent project als het Kloosterkwartier er boven uit, waar SATIJNplus er samen met bouwbedrijf Laudy in geslaagd is om een relatief ‘doods’ gedeelte van de stad om te buigen naar een prachtig historische en levendige plek. Het is een metamorfose van jewelste, waarbij het bureau het monumentale karakter van de kloosters heeft weten te behouden, en het tegelijk laat bruisen als nooit tevoren. 

Kloosterkwartier Sittard

Ook een project als de uitbreiding van het Museum aan het Vrijthof mag prestigieus genoemd worden, evenals de eerdere verbouwingen en herbestemmingen waar SATIJNplus aan meegewerkt heeft zoals de Maastrichtse Dominicanenkerk en het Kruisherenklooster spreken zeer tot de verbeelding. 

Ik hoef u niet uit te leggen dat het mij meer dan tevreden stemt dat de stad Maastricht een bedrijf uit Sittard-Geleen nodig heeft om haar pareltjes op te poetsen.... 

Wim werd in 1992 directeur bij SATIJNplus, en ik werd in hetzelfde jaar voor het eerst benoemd tot burgemeester. Wellicht hebben we over een aantal jaar minder verantwoordelijkheden en tijd om een potje te pingpongen samen, aangezien wij beiden verknocht zijn aan dit spelletje, maar eerst is er nog een hoop werk aan de winkel. 

Samen zetten we Sittard-Geleen verder op de kaart.

Graag feliciteer ik SATIJNplus met dit mooie jubileum en ik wens de directie en medewerkers alle succes toe voor de toekomst. 

Op naar het hofleverancierschap!

Sjraar Cox

Burgemeester Sittard-Geleen

Ik lees mijn kleinkind én mijn moeder Roodkapje voor

Het decor: Museum ah Vrijthof in Maastricht

Een bijzondere locatie, een select gezelschap, een informele setting, een deskundig forum en een bijzondere keynote-speaker. 

Alle ingrediënten waren aanwezig om ons ‘Zorgseminar: het creëren van een zorg(e)loze omgeving' tot een mooie jubileumhappening te maken. En dat was het ook.

Gouden jubileum

De tijd en de huidige omstandigheden vroegen om een bescheiden jubileumviering. Ondanks de door ons bureau behaalde mijlpaal van 50 jaar. Vandaar de keuze voor een inhoudelijk seminar over de problematiek in de zorg voor ouderen, veroorzaakt door de vergrijzing, de nieuwe wet- en regelgeving en de drastische bezuinigingen van de overheid. Een zorgseminar voor goede relaties uit de zorgwereld, de woningcorporaties en financiële deskundigen, waar wij al jaren intensief mee samenwerken.

Paul Schnabel

Prof. dr. Paul Schnabel, socioloog, voormalig directeur Sociaal en Cultureel Planbureau en hoogleraar Universiteit Utrecht startte met een boeiend betoog over de ontwikkelingen in de zorg voor ouderen, die harder gaan dan ooit gedacht. Het internationaal hooggewaardeerde zorgstelsel van Nederland zal niet meer te handhaven zijn. En het beroerde is dat dit nog niet tot iedereen is doorgedrongen.

Dat waren krasse uitspraken.

Anticipatie-maatschappij

Om op je oude dag verzorgd te willen worden, vraagt een forse persoonlijk bijdrage. Eigen vermogen en overwaarde van het eigen huis zijn noodzakelijk voor de dekking van de zorgkosten. Helaas is dit maar voor enkele ouderen weggelegd.

Onze minister-president mag dan spreken over een gewenste ‘participatie-maatschappij’, maar volgens Paul Schnabel biedt een ‘anticipatie-maatschappij’ meer perspectief.

Zo lang mogelijk thuis blijven wonen in de eigen vertrouwde omgeving. Geholpen door familie en mantelzorgers. Daar waar nodig gebruikmaken van professionele hulp vanuit een zorgsteunpunt in de wijk. Dit lijkt de meest haalbare en gewenste oplossing voor de oudere zelf, de mantelzorger en de zorgverlenende instanties.

De 60+ multitasker

Er wordt getrokken aan de huidige 60-plusser. Niet alleen worden zij, als opa en oma ingeschakeld als oppas van hun kleinkinderen, maar hun (dementerende) ouders vragen ook de nodige tijd, verzorging en aandacht. Het voorleesboek blijkt op beide plekken onmisbaar te zijn.

Het is te hopen dat de huidige dertigers t.z.t. ook bereid zijn deze aandacht aan hun ouders te schenken.

Er was in ieder geval genoeg ‘food for thought’, opgeroepen door Paul Schnabel.

Forum

Het vakkundige forum

Daarna heeft het vakkundige forum, bestaande uit Cor Snoeijs, Wim Niemans, Hans van der Vliet en Paul Schnabel nog interactief gediscussieerd met de aanwezige gasten. Duidelijk werd dat alle partijen samen moeten werken en dat zij het vooral pragmatisch en simpel moeten oplossen. Domotica-ontwikkelingen zullen een essentiële bijdrage leveren.

Rol architect

Kritisch en opbouwend

Wij als architecten geloven in het meedenken met de opdrachtgever. Voortdurend definiëren, evolueren en zoeken naar optimale oplossingen. Aandacht voor met name het bestaand vastgoed zal geïntensiveerd moeten worden. Duurzaamheid en courantheid zijn meer dan ooit belangrijk.  Architectuur is daarbij faciliterend en ondersteunend. In deze tijd geen sinecure, maar wel een continue uitdaging.

Dank
Een dankwoord aan onze keynote-speaker, leden van het forum en onze gewaardeerde gasten is op zijn plaats. Mede door hen, werd ons Zorgseminar een succes.

Het team van SATIJNplus ziet de toekomst positief tegemoet!

Ir. Leo Petit 

architect | directeur