Actief blijven na pensionering

Harry, val jij niet in het bekende zwarte gat?

Zeker niet! Ik leg het je graag uit.

In mijn laatste jaar in dienstverband bij SATIJNplus Architecten heb ik al veel ervaring kunnen opdoen met de tijd en de invulling daarvan die vrijkomt bij pensionering. Door een goede overdracht van de lopende werken en opname van opgebouwde verlofuren kwam er namelijk vanzelf tijd vrij voor andere dingen. En daarbij ben ik hobby en werkervaring gaan combineren! 

Inspiratie

Naast mijn hobby als zeer amateuristische golfer, nodig om lichamelijk een beetje op peil te blijven, heb ik namelijk nog een hobby die ik al meer dan 30 jaar beoefen, namelijk wijn. 

In 2003 kocht ik in Frankrijk het boek “Les Vignobles des Chemins de Compostelle” van Pierre Casamayor, lector oenologie, Universiteit Toulouse en Eric Limous, lector geschiedenis Universiteit Bretagne-Sud-Lorient. Na het lezen van dit boek wilde ik er toen al iets mee doen. En ik wilde graag gaan schrijven. Maar door de vele activiteiten tijdens mijn werkzaam leven kwam dat er niet van. 

Santiago de Compostella

Het boek, dat gaat over de beschrijving van wijngaarden én de monumentale heiligdommen langs de routes naar Santiago de Compostella van uit heel Europa, sprak me heel erg aan. 

Alles viel op zijn plaats: de combinatie van mijn hobby wijn en het monumentaal erfgoed, mijn corebusiness bij SATIJNplus.

Op bezoek in Puy-en-Velay bij de kathedraal,
een van de vier startplaatsen van de routes naar Santiago de Compostella

Dé schelp in de bestrating van Via Podiensis in Puy-en-Velay.
Deze schelpen markeren in heel Europa de route naar Santiago de Compostella 

Promoveren

Vanaf 2009 is het mogelijk om binnen het Nederlands Genootschap van Wijnvrienden, na de studie voor officier en grand-officier, te promoveren tot wijnmeester. Het onderwerp moet dan voldoende diepgang hebben en bovendien een meerwaarde hebben voor het Genootschap. Zo is bij mij in het afgelopen jaar het idee ontstaan om aan al mijn wensen en dromen van de laatste decennia een invulling te geven. 

Ideale combinatie

Ik heb het idee opgevat om, op basis van het boek, themaproeverijen te beschrijven over de wijngaarden langs de wegen naar Santiago de Compostella. Daarbij benoem ik tevens de monumentale heiligdommen en bezienswaardigheden uit de vroege middeleeuwen, waardoor de scriptie enerzijds gebruikt kan worden voor het geven van proeverijen en anderzijds gebruikt kan worden als een soort reisgids. 

Bovendien zal ik, samen met mijn vriend en hobbytekenaar Michel Pinxt, tekeningen maken van de gebieden met daarin aangegeven de wijngebieden en de bezienswaardigheden. 

Camille Oostwegel als studiebegeleider

Ik heb het voorstel ingediend bij de examencommissie en, na goedkeuring door de commissie, heb ik in overleg met de commissie een studiebegeleider gevonden in de heer Camille Oostwegel. Bekend met en zeer geïnteresseerd in wijn, wijngebieden, pelgrimmages, refuges en monumentale gebouwen leek hij me de aangewezen persoon om samen met mij en de examencommissie te kijken naar het proces en het eindresultaat. Camille heeft intussen zijn medewerking toegezegd en het is de bedoeling dat ik in juni 2016 het eindresultaat zal presenteren op Château Sint Gerlach in Valkenburg aan de Geul.

Camille Oostwegel  @ Château Sint Gerlach

Werk wordt niet gemist

Tot die tijd zal er dus weinig of geen gelegenheid zijn om in een zogenaamd zwart gat te vallen. Bovendien blijken de combinatie van hobby en interesse een zeer zinvolle en uitdagende invulling te geven aan mijn vrije tijd. Hoe meer ik er mee bezig ben, hoe meer ik alle relevante plaatsen en gebieden (opnieuw) wil bezoeken. 

Vele objecten, die ik in het verleden heb bezocht, komen door mijn onderzoek namelijk in een heel ander daglicht te staan. Tijdens mijn laatste reis heb ik al diverse heiligdommen bezocht. Mijn werk heb ik daardoor nog geen moment gemist en ik denk dat dat ook de bedoeling is. 

Waardevolle tip: nooit vergeten om onderweg wijnen te blijven proeven! 

Niet stilzitten, maar leren totdat alle 5 vingers aan mijn hand even lang zijn.

Ik houd jullie graag op de hoogte!

Harry Pallada

tot voor kort

sr.-projectleider|bouwkostendeskundige

Even voorstellen: John Hoeben | no-nonsense

Een projectleider met verborgen talenten
Eerst denken dan doen

Op zijn visitekaartje staat onder zijn naam ‘interieur’. Dat is geen functie, wordt hem vaak gezegd als hij zijn kaartje aanreikt. Voor collega John Hoeben een mooie aanleiding om een gesprek aan te knopen.

Wat ik doe is ook niet in één functie te benoemen, maakt hij duidelijk. Ik ondersteun architecten en interieurontwerpers op het gebied van het bouwkundig uitwerken en het detailleren van interieurontwerpen. Ben daarnaast ook projectleider en adviseer over de gewenste materiaalkeuze die perfect aansluit bij het ontwerp. Maar ik ben zeker geen interieurontwerper of stylist. Weet jij een betere functiebenaming?

Gastvrijheidconcept Zorgcentrum Heereveld, Landgraaf | Meander Zorggroep

No-nonsense
John werkt veel samen met onze architecten en freelance interieurontwerpster Gita Ries. Zij zijn de bedenkers van een creatief concept en hebben een bepaald sfeerbeeld voor ogen. John zoekt uit of het idee uitvoerbaar is en met welke materialen. De kosten van de materiaalkeuze moeten uiteraard binnen het gestelde budget vallen. Ook de uitvoering mag het budget niet overschrijden en dat geldt evenzo voor de vaak strakke tijdsplanning. What's new? 

Maar het is altijd weer passen en meten. Een terugkerende uitdaging voor John.
Onze collega is een no-nonsenspersoon, een perfectionist, oplossingsgericht en heeft oog voor detail. Daarom klikt het zo goed met de ontwerpers, de creatievelingen.

Ambachtsschool
Dat hij technisch inzicht had, was al vroeg duidelijk. Met vlag en wimpel is hij geslaagd voor zijn HTS-diploma. Opmerkelijk is dat hij zijn opleiding is gestart aan de ambachtsschool in België. John heeft daar gezien hoe mooi het vak van houtbewerking is. Het werken met natuurlijke materialen en creëren van iets unieks! 

Van specialisten heeft John de fijne kneepjes van het vak geleerd. Deze ervaring komt hem  nu nog steeds van pas. De drie woorden ‘het kan wel’, spreekt hij dan ook regelmatig uit. John is met recht trots op deze specifieke kennis en ervaring.

Universiteit Maastricht | Visitors' Centre

Universiteit Maastricht
Inmiddels past het jasje van projectleider hem goed. Enthousiast vertelt hij over de bouw en verbouw van de collegezalen van de Universiteit Maastricht. Projecten die alleen uitgevoerd kunnen worden tijdens het zomerreces van de academische opleiding. 

Een ware uitdaging, want ook de bouwvakantie valt in diezelfde periode! Met goede en flexibele bouwpartners, in combinatie met een uitgebreide  voorbereiding, detailplanning en intensieve begeleiding zijn zo’n projecten wel realiseerbaar. Een meer dan strikte planning op dagniveau en niemand die deze planning mag verstoren zijn vereisten! 

Stel je eens voor dat de Universiteit Maastricht met ca. 15.000 studenten een nieuw collegejaar moet starten, terwijl de verbouwing van een of meerdere collegezalen nog volop aan de gang is?

Leren van en met elkaar
De belangrijkste tip die John ook kan geven is; steek meer dan voldoende tijd en energie in de voorbereiding van een project. Eerst denken dan doen, is misschien een open deur, maar hij ziet dat dit vaak onvoldoende gebeurt. 

Waar zijn mogelijke valkuilen en kan ik vooraf anticiperen? Hij deelt zijn ervaring en kennis graag met onze opdrachtgevers. John biedt ook altijd de gelegenheid om een vergelijkbaar referentieproject te bezoeken. Waarom het wiel twee keer uitvinden, niet waar?

De functieomschrijving van John blijft echter wel een issue. Weet jij een goede functieomschrijving voor John?

Auteur: Lilian Zeekaf

Grensoverschrijdend Limburg

“Limburgers zijn verbinders: bruggenbouwers die durven te denken in mogelijkheden”

7 oktober 2014

een belangrijke mijlpaal binnen de geschiedenis van Limburg

Lancering van Connect Limburg!

Connect Limburg heeft de taak om Nederlands Limburg 

internationaal op de kaart te zetten 

als unieke en grensoverschrijdende regio!

met dank aan collega Ron Werné voor zijn weergave

DON QUICHOT | 04 Restauratie; beperk de ingreep zoveel mogelijk

‘A thing of beauty is a joy for ever: 

Its loveliness increases; it will never
Pass into nothingness; but still will keep … ‘

De eerste regels van het gedicht Endymion, geschreven door John Keats in 1818. Deze woorden zouden betrekking kunnen hebben op het gebouwd monument.

Museum aan het Vrijthof | Maastricht

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) heeft zes esthetische uitgangspunten ontwikkeld voor het restaureren van monumenten.

Dit keer aandacht voor het tweede esthetisch uitgangspunt.

‘Beperk de omvang van de ingreep zo veel mogelijk’ luidt het uitgangspunt.

De praktijk

Een oud gebouw heeft schade en vertoont gebreken. De oorzaken kunnen heel verschillend zijn. Zo kan het materiaal vergaan zijn in de loop van de tijd. Of aangetast zijn door insecten of door dieren. Het bouwelement kan ook door gebruik versleten zijn. En zo zijn er tal van oorzaken te benoemen.

Het oude gebouw, in dit geval een Rijksmonument, heeft een onderhoudsbeurt nodig om de kapotte en niet meer functionerende bouwelementen te repareren of te herstellen. Vaak genoeg is dit beeld te herkennen zowel op het platteland als in de stad.

Het gebouw staat fier overeind, wellicht al eeuwen lang. De onderdelen zijn deels oorspronkelijk. En nu is het verval nabij door achtergebleven onderhoud.

Als restauratiedeskundige begint het dan te kriebelen. Gedachten stromen door het hoofd met als conclusie: “Daar moet iets aan gebeuren anders is het verval onherstelbaar. Eeuwig zonde!”

In vele gevallen komt men gelukkig naar ons bureau toe voor degelijk advies en begeleiding van de noodzakelijke restauratie.

Voormalig fabrieksgebouw | BACO Roermond

Onderzoek

Het gebouw wordt van alle kanten bekeken. Met het blote oog, met de verrekijker en met de zaklamp wordt elke vierkante centimeter bestudeerd. Met potlood en papier wordt alle opnames genoteerd en getekend. Met de camera wordt een en ander vastgelegd. Er wordt ook nagedacht over de oorzaken van de verschillende schade gevallen.

Uitwerking
Eenmaal terug op kantoor, worden alle bevindingen uitgewerkt in digitale tekeningen. De gebreken, de te repareren onderdelen, de wijze van reparaties worden opgenomen in een uitgebreide technische omschrijving, inclusief fotoreportage. De technische omschrijving geeft bijvoorbeeld ook informatie over de specifieke recepturen voor de te gebruiken species en de kwaliteitseisen t.a.v. de verf.

Als alles in kaart is gebracht en de financiële consequenties duidelijk zijn voor de opdrachtgever dan wordt, na groen licht, het gebouw hersteld.

Weer vanouds

Aangetaste stenen zijn ingeboet en kapotte ruiten zijn vervangen. 

Het oude gebouw is helemaal gerepareerd. Een monument gereed voor de toekomst!

Iedereen dolgelukkig zou je denken, totdat je verrast wordt door de opdrachtgever. "Het gebouw is als vanouds. De bijzondere sfeer is behouden. Ik zie nauwelijks wat er allemaal gebeurd is."  En lachend voegt hij hieraan toe: "Heb ik daar al mijn geld in gestopt?"

Wellicht geen reactie die je verwacht, maar als restauratiedeskundige denk je: “Dan is het goed. Dan is de omvang van de ingreep zo beperkt mogelijk gebleven.”

Denk dan: ‘A joy for ever’

Tot de volgende keer!

Angelina Valleau
bouwkundig tekenaar

Een grens is eigenlijk een wens om verder te gaan - Loesje

Ondernemen over grenzen heen

“Wie aan de grens woont, groeit ermee op. Kent de gebruiken van de buren, kent hun cultuur. Grenzen betekenen dan geen belemmeringen, maar kansen. Kansen om samen te creëren. Samen te werken, over de grenzen heen. Dat doen Limburgers.

Bovenstaande tekst komt uit de brochure van “Let’s Connect”  van Connect Limburg. Een initiatief van de Provincie Limburg. Connect Limburg heeft de taak om Nederlands Limburg internationaal op de kaart te zetten als unieke en grensoverschrijdende regio.

“Limburgers zijn verbinders: bruggenbouwers die durven te denken in mogelijkheden.”

Herkenbaar?

Ja. Samenwerken, verbinden, kennisdelen en respect hebben voor ieders kennen en kunnen zit ook in ons DNA. Dat roepen wij niet alleen, dat laten wij ook concreet zien.

Imago architect

Hoewel de laatste jaren het imago van de architect wellicht iets genuanceerder is geworden, denkt men vaak nog aan eigenzinnige, arrogante en betweterige mensen. Architecten zijn, in de ogen van velen, vooral bezig hun eigen plannen er doorheen te drukken en slaan het ontwerp hoger aan dan de gebruiksvriendelijkheid.

“Toch zijn er maar weinig creatievere, transformerende en directere manieren om de wereld letterlijk een betere plek te maken. Bijna niets beïnvloedt de kwaliteit van leven meer dan het ontwerp van onze huizen, onze scholen, onze werkplekken en de openbare ruimte.”

Aldus Merel Pit in een artikel van enige tijd geleden.

Verantwoordelijkheid

En dat brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee. 
Wij nemen die serieus.

Net als velen van onze collega’s, staan wij voor kwaliteit en hebben realistische ambities, toepasbaar in de nieuwe realiteit.

Arrogantie en betweterigheid, brengen ons in ieder geval nergens. Wel samenwerking en respect voor bouwpartners en collega architecten. Meerwaarde zien in elkaar en jezelf ondergeschikt maken waar dit in het belang is van het project. Of juist leidingnemen in de juiste fase.

Extra koffietje

Dit doen wij bijvoorbeeld bij de transformatie van de voormalige mijnsite in Genk. In opdracht van de gemeente Genk werken wij samen met onze Belgische collega ELD Architects.

Twee kapiteins op een schip? Zeker niet.

Onze ervaring en kennis in transformatie is onze meerwaarde, maar t.a.v. constructie en installatietechniek is onze partner een topper. Vanuit onze Limburgse regio is samenwerking eenvoudig en constructief.

De twee bureaus zijn uiteraard verschillend, maar begrijpen elkaar. Soms vraagt dit nog een extra koffietje om uitdrukkingen en gewoonten uit te leggen. Fysieke afstand is geen bezwaar en ervaringen en kennisdelen in belang van het project en de opdrachtgever staan in ieder geval voorop.

Living in Funky Environments

Het werkt ook vice versa. Door de ervaring van L.I.F.E. (Living in Funky Environments), een Belgische ontwikkelaar, is er een doorbraak gerealiseerd in de ontwikkeling van het verkommerde (monumentale) Carrégebouw in Maastricht. L.I.F.E. heeft ervaring met studentenwoningen in steden zoals Brussel en Antwerpen. In een Belgisch-Nederlands samenwerkingstraject worden een studentencampus en enkele commerciële ruimten gerealiseerd. De huidige onaantrekkelijke plek verdwijnt. Leefbaarheid en veiligheid worden vergroot.

Verduurzamen bestaande woningvoorraad

Ook t.a.v. “het verduurzamen van de bestaande woningvoorraad” hebben wij een goede partner gevonden in DuboLimburg (B). Passie delen, elkaar stimuleren, out of the box denken en samen uitdagingen bedenken in termen van oplossingen. Kansen zien in integrale oplossingen.

Over en weer ‘trotseren’ wij dus de grenzen. De fysieke afstand is te verwaarlozen; reizen tussen de beiden Limburgen is aantrekkelijker dan naar en van de Randstad.

Renovatie sociale woningen Spoorkolonie Sittard

Dubo Limburg (B) gaat een bezoek brengen aan Sittard om daar de gerenoveerde woningen van de “Sjpoarkolonie” te bezoeken en ervaringen te vernemen van ons bureau. In Belgische Limburg speelt uiteraard ook het probleem van verouderde (sociale) woningbouw en de behoefte de woningen te renoveren tot lage energie-woningen. Waarom het wiel 2x uitvinden?

Ja, wij zien onszelf, zoals vele bedrijven in Limburg, als ‘verbinders’ en dat lukt zeer aardig in deze provincie!

Lilian Zeekaf

Marketing & Communicatie

Don Quichot 03 | Dilemma’s in de praktijk

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) heeft uitgangspunten ontwikkeld voor het restaureren van monumenten.

Dit zal de Rijksdienst waarschijnlijk uitgebreid toelichten tijdens het symposium “Restaureren met kwaliteit” in oktober dit jaar.

Esthetische uitgangspunten

We zetten de 6 ethische uitgangspunten voor restauratie voor u op een rijtje:

1 - Een ingreep moet de oorzaak van de schade wegnemen

2 - Beperk de omvang van de ingreep zo veel mogelijk

3 - Zet in op herstel van historisch materiaal

4 - Vervang het materiaal als het op is, door hetzelfde materiaal in dezelfde techniek

5 - Behandel eerdere restauraties met respect

6 - Documenteer de ingrepen

(De toepassingen van deze uitgangspunten wordt nader uitgelegd op de site van de RCE).

Uiteraard respecteren wij als bureau deze standpunten en wij handelen er zoveel mogelijk naar. Maar is het, zoals het geschreven is, altijd reëel en uitvoerbaar? Nee, de praktijk blijkt weerbarstiger.

Om punt 1 te illustreren neem ik het voorbeeld van een topmonument in Nederland: het stadhuis in Maastricht.

 

Binnenplein Stadhuis Maastricht

Het stadhuis is 350 jaar geleden ‘opgeleverd’ en in gebruik genomen door de toenmalige stadbestuurders. Destijds was het interieur nog ruwbouw. Pas later, toen er weer geld voorhanden was, hebben ze geleidelijk het interieur afgewerkt met de rijke smaak die op betreffend moment gold.

Verzakkingen

Rond 1861 is het dakvorm van het stadhuis veranderd waardoor ook de kapconstructie gewijzigd is. De reden destijds was het verbeteren van de afwatering van het regenwater van het dak. Door deze wijziging is de kapconstructie niet meer zo stabiel zoals het oorspronkelijk bedoeld is.

Er verzakken daardoor onderdelen in de kapconstructie, in de vloerconstructie en in de plafondconstructie.

Eén van de verzakkingen is te zien in de doordruk van de plafondschilderingen van het ‘binnenplein’ in het stadhuis. De aftekening van de verzakte houten ribben van het gewelf is doorgedrukt in de schilderingen. Zo jammer!

Plafondschilderingen Stadhuis Maastricht

Hoe lossen we het op?

Wil je respect hebben voor een eerdere transformatie dan kun je in dit geval de oorzaak van de schade niet wegnemen. Wat doe je dan? 

Ervoor zorgen dat er geen verdere vervolgschade ontstaat. Dat het geheel gestabiliseerd wordt zodat de constructie in de huidige positie blijft. Het huidige schadeniveau is nog net esthetisch en constructief acceptabel, dus hiermee wordt verder gegaan.

Zo zie je dat je vanuit de praktijk niet altijd kunt voldoen aan alle uitgangspunten van de RCE. Je handelt er wel zoveel mogelijk naar, met respect én gezond verstand ;)

Wordt vervolgd!

Angelina Valleau

Bouwkundig tekenaar