De hypotheekmarkt is in elkaar gedonderd; en niet eens zozeer doordat de hypotheeknemers de lasten niet meer kunnen dragen. De onderliggende vastgoedwaarde is cruciaal gebleken. Op woningen zonder waarde, vergelijkbaar met peperkoekhuisjes, oftewel luchtkastelen zijn hypotheken gevestigd. Nu de mensen de lasten niet meer kunnen dragen, blijken de onderpanden waardeloos te zijn.
Waarde
De waarde van een gebouw bestaat voor mij uit drie delen: de emotionele waarde, de gebruikswaarde en de technische waarde. Hierbij is de emotionele waarde verbonden aan het casco en de gevels, waarbij het dak als vijfde gevel wordt gezien.
De gebruikswaarde hangt samen met het inbouwpakket en de daarvoor bestemde inwendige ruimte. De technische waarde hangt samen met de bouwtechniek en het vermogen van het gebouw om techniek te faciliteren.
Momenteel wordt de investering met name bepaald door het programma van eisen met betrekking tot het gebruik en de bijbehorende technische specificaties. Emotie wordt daarbij als het noodzakelijke kunstje van de architect gezien; terwijl juist hiermee het begin van het verschil wordt gemaakt. De uitvoering is natuurlijk de volgende stap. Vakmanschap en bouwtechniek zijn onlosmakelijk verbonden aan emotionele kwaliteit.
Monumenten
De emotionele waarde is de enige waarde die in de loop van de tijd kan stijgen! Dit in tegenstelling tot de gebruiks- en technische waarde, die dalen enkel en kunnen zelfs negatief worden.
Denk daarbij bijvoorbeeld aan monumenten, gebouwen waarvan wij als samenleving met elkaar hebben afgesproken ze nooit meer te slopen: deze gebouwen kennen voor wat hun casco en gevels betreft geen afschrijving.
Zouden de onderpanden van de Amerikaanse hypotheeknemers louter uit monumenten bestaan, dan was de huidige crisis er nooit gekomen.
Woningcorporaties
In Nederland hebben met name de woningcorporaties een belangrijke opgave. Indien de afschrijvingstermijn van vijftig jaar niet wordt gehaald, zadelen wij onze kinderen op met een natte Nederlandse droom! Het rendement wordt niet alleen door geld bepaald, maar met name door kwaliteit gedurende de levensfase. En dat duurt bij monumenten het langst! De reden waarom onze corporaties er redelijk voor staan, is alleen te danken aan het feit dat zij afgeschreven vastgoed met marktwaarde in portefeuille hebben. Zeg maar gerust met emotionele waarde. Momenteel wordt er veel te gemakkelijk gesloopt en veel te weinig kwalitatief hoogwaardig en duurzaam vastgoed teruggebouwd.
Daarom mijn devies: investeer in emotionele waarde van gebouwen, laat het vakmanschap zegevieren en draag daarmee bij aan de sociale cohesie van onze maatschappij, Nu en in de toekomst.
Joop Petit [Architect/Innovator]
Joop Petit [Architect/Innovator]
Beste Joop,
BeantwoordenVerwijderenEmotionele waarde is nu net iets wat je niet kunt uitdrukken in getallen of gevels. Het is de waarde van emoties die een rol spelen. De onderschatting en het misbruik door 'berekenaars' van de menselijke emoties is in mijn optiek de basis van de crisis.
Wat bedoel je trouwens met emotionele kwaliteit en met het investeren in emotionele waarde?
Dat heeft wat weg van dat trucje waar je het zelf over had.
Met vriendelijke groet,
Beste René,
BeantwoordenVerwijderenEmotionele kwaliteit is het mogelijke resultaat van noeste arbeid, bevlogenheid, visie, maat, schaal, ritme en ornamentering in alle stadia van een project. Dus van initiatief t/m het gebruik en het onderhoud van het gebouw. En alleen als er hierdoor voldoende kritische massa in de samenleving ontstaat om het gebouw tot monument te verklaren, en het dus nooit meer wordt afgebroken, verdwijnt de afschrijving als sneeuw voor de zon.
Mijn punt is nu dat je vooraf in deze randvoorwaarden moet investeren om het mogelijke eindresultaat ooit te bereiken.
Zekerheden bestaan hierbij niet!
Maar als je niet investeert in de randvoorwaarden dan is het project bij voorbaat verloren.....
Groet,
Joop Petit [Architect/Innovator]